Hoe die Amersfoortse Kei volgend jaar naar Baarn komt

Iedereen die bij de prijsuitreiking van de Eemhead was, is het vast opgevallen. Veel blik viel toe aan deelnemers die van heel ver kwamen. Winnaars uit Sneek, uit Apeldoorn en zelfs uit Maastricht. Natuurlijk hebben de roeiers van deze verafgelegen verenigingen hun blik met hard roeien verdiend, maar toch? Het gevoel dat je meer kans op blik had als je van ver kwam, bleef toch een beetje knagen. Die mooie vereniging De Eem, op een steenworp afstand, met al die goed voorbereide en afgetrainde deelnemers niet één blik? Zelfs die twee talentvolle meiden met die oranje 2x niet, die zo van de WK uit China hadden kunnen komen? En dan die jeugdige veteraan in de skiff? Of die twee uitgebalanceerde mix 2x-en? En die dames scull 8x+ dan, die als een raceboot over de Eem vloog?

Is Hemus soms op zoek naar meer allure? Moet het deelnemersveld worden uitgebreid met roeiers uit het hele land en worden die naar Amersfoort gelokt met blik?

Volgend jaar doen we het anders. Ik heb eens op de kaart gekeken. Ver boven in Groningen ligt een klein dorp aan het water, nog zonder roeivereniging. Verder van Amersfoort is niet mogelijk. Daar richten we een nieuwe vereniging op. Met AI ontwerpen we een mooie website en een fictief clubgebouw in het groene Groningse landschap. Jeroen W is de voorzitter, Cobi en Hans zijn onze Ereleden. We doen ons oranje clubtenue binnenstebuiten aan en de bladen van de riemen spuiten we (tijdelijk) oranje. Niemand bij Hemus heeft dat in de gaten. Ik denk dat we dan zeker met 5 x blik en die Kei naar huis gaan.

Of moeten we ons misschien nog serieuzer voorbereiden op deze ontzettend leuke jaarlijkse roeiwedstrijd op de Eem?

De F-ploeg van Cobi begon vol goede moed aan de wedstrijd in een gewijzigde samenstelling; kort voor het begin kwam Lidy dit illustere mannenteam versterken omdat Rudi ziek was uitgevallen. Vlak voor het begin werd Erwin nog even “de oren gewassen”, met de discipline aan boord zat het verder wel goed. De start was prima. Met slagtempo 26 gingen we er met lange, krachtige halen van door. Als snel werden we ingehaald door een studenten 8 die duidelijk meer in het krachthok hadden gezeten dan in hun studieboeken. Nadat we nog een 2^de keer opgelopen waren, kwam de schwung er goed in. De slag (Paul K) hield het tempo perfect op 26 en Lidy hield zich kranig tussen dat gebeul van die mannen. Rick is niet alleen een aanwinst op boeg, hij had een hele schare fans meegenomen die ons rond de Malebrug hartstochtelijk toejuichten. Dat gaf ons de kracht door te stampen tot de finish. Wat een race, dat kon niet anders dan blik worden. Op het gezellige terras van Hemus namen we daar reeds een biertje op. Na het horen van onze, ietwat tegenvallende, tijd, smaakte het 2^de biertje niet minder. Volgend jaar weer een kans!

Moe maar voldaan roeiden we terug naar ons clubhuis. Daar sloten we aan bij de D-ploeg voor een geweldige afsluiting van de dag; Het pizza festijn. De pizza-oven stond te ronken op het terras en het lukte de pizza-bakkers alle “hongerige wolven” te voeden en onder het genot van een koud biertje werden de roei-ervaringen uitgewisseld. Als klap op de vuurpijl; zelfgemaakte tiramisu! Hulde aan pizzabakker en souschef Hans en zijn voorbereidingsteam, kanjers!

FOTO’S: MEES LINDHOUT EN KAREL VAN WIJK

Naschrift:
Rectificatie
In dit geweldige verslag is helaas een onjuistheid geslopen.

Onze C4*, de Fluitzwaan, heeft op de 2500 meter namelijk wél blik getrokken!

Weliswaar waren er dit jaar in dit veld geen tegenstanders uit het zonnige zuiden of het hoge noorden (wel 3 boten uit Amersfoort) maar dat doet niets af aan de prestatie. Dus: excuses aan, maar vooral felicitaties voor Tara, Ewald, Sabine (ja, die van de clubkampioenschappen), Dick en debuterend stuur Marike!