Head of the River 2019

Published On: maart 20th, 2019By Categorieën: Evenement, Homepage, Roeien725 words

Vorig jaar sloeg de winter onverwacht nog toe in maart. Een harde oostenwind en temperaturen ver onder nul konden maar tot één conclusie leiden: de Head of the River 2018 werd afgelast. Een diepe teleurstelling. Maar ook een enorme motivatie om voluit in training te gaan voor de editie van 2019. Zo stoomde Cobi de D-Acht en de E-Acht klaar voor een topprestatie op de Head 2019. Hoe zuur is het dan ook dat het weer opnieuw roet in het eten gooit. Een stormachtige wind met windvlagen tot 100 km per uur maakt dat de wedstrijd op de zaterdag wordt afgelast. Opnieuw kan de E-Acht niet tonen wat het waard is. Dan moet het maar komen van de D-Acht die op zondag roeit.

Omdat Cobi de nacht van tevoren vanwege wedstrijdstress toch niet kan slapen, vertrekken we op zondag voor dag en dauw vanaf de loods richting Amsterdam. Uren voor de wedstrijd is de boot opgeriggerd en zijn wij omgekleed. Dat geeft ons de gelegenheid om in alle rust koffie te drinken bij RIC en nog eens uitgebreid de strategie door te nemen. Kort gezegd komt die op het volgende neer: drie x driekwart, daarna uitlengen en vervolgens volle bak tot aan de Hoop. Langzaam maar zeker wordt de sfeer serieuzer en worden de blikken verbeten. We zijn stil. Ieder is op zijn manier bezig met wat komen gaat. Eindelijk mogen we het water op. Het oproeien naar Ouderkerk gaat lekker, je voelt dat we gefocust zijn. Het beeld is indrukwekkend met al die achten op het water. We roeien een stukje maar moeten steeds weer laten lopen omdat er een opstopping voor ons is. En dat is lastig omdat we aan lager wal liggen en een harde westenwind ons de kant in blaast. Maar onze stuurvrouw Marthe laveert ons behendig over de oproeibaan. In Ouderkerk is de chaos compleet maar uiteindelijk lijnt Marthe ons goed op voor de start. De trainingsjacks gaan uit. Onze slag Marius draait zich om voor een laatste peptalk.

Dan varen we onder de brug door en gaan van start. Drie x driekwart en dan uitlengen. We pakken het ritme op en zitten goed bij elkaar. Catch. Druk op de benen. Doorhaal. Snel wegzetten. Rustig oprijden en vanuit de recover het water pakken. De eerste paar kilometers zijn ongelooflijk, de boot vliegt over het water. Cobi, Frans en Roel schreeuwen ons toe. Ook mijn eigen roeigroupie fietst mee. Uit mijn ooghoek zie ik dat zij hard moet trappen om ons bij te houden. Een goed teken. We lopen weg van de ploegen die achter ons zijn gestart en lopen in op de ploegen voor ons. Dan, na een kilometer of 5 begint het te rammelen. We geven alles wat we hebben maar zitten niet meer bij elkaar. “Naar drie willen, naar drie willen” (eerst naar stop 3 en dan pas oprijden) schreeuwt Cobi van de kant. “Ik wil naar drie, ik wil naar drie” roep ik in stilte terug, probeer aan mijn techniek te werken en vol op het voetenbord te blijven staan. “Kom op mannen, ik voel niks” schreeuwt Marthe. Dat laten we ons niet zeggen. Langzaam pakken we het ritme weer op en begint de boot weer te lopen. Twee ploegen worden ingehaald maar na een felle strijd pakken we de ploeg van Naarden net niet. “Nog dertig halen. Kom op. Voor Cobi!” schreeuwt Marthe. Voor Cobi persen we er een eindsprint uit. Dan is er de verlossende finish. Ik ben kapot maar neem de omgeving toch in mij op. Wat een geweldige wedstrijd is dit toch met de finish in hartje Amsterdam.

Eenmaal over de streep blijkt dat de inzinking halverwege de race ons dit jaar een topklassering heeft gekost. We eindigen in ‘het rechterrijtje.’

’s Avonds is de traditionele rijsttafel op de loods. De D-Acht en de E-Acht. In zijn toespraak gaat Willem uitgebreid in op onze gezamenlijke ambities voor volgend jaar. Marthe wordt bedankt voor het grandioze sturen. Roel en Lodewijk voor hun stuurbeurten tijdens de trainingssessies. En Cobi? Tsja. We trappen voor onszelf. We trappen voor elkaar. Maar we trappen vooral voor Cobi. Zij is de drijvende en bindende kracht en weet ons elk jaar weer een stukje beter te maken. We mogen ons weer een jaar lang druk maken om de Head 2020. De sport. De prestatie. De vriendschap. Mooi om er met elkaar weer voor te gaan.